প্ৰস্তাব

তোমাৰ হাঁহিত ৰ’দৰ বৰষুণ নামে
সূৰুযে কৈ গ’ল কাঁচিয়লী পুৱাতে,
তোমাৰ মাতে হৃদয়ত
হেজাৰ আকাংক্ষাৰ জোৱাৰ তোলে
নিৰৱে কৈ গ’ল কুঁৱলীৰ আকাশে ।

পৃথিৱীৰ প্ৰতিমুঠি সেউজীয়াই ক’ব
তোমাৰ অপেক্ষাত পোহৰ আছে,
সেই পোহৰে উজলাই তোলা
আকাশৰ প্ৰতিটো তৰাই ক’ব
তোমাৰ অপেক্ষাত জীৱন আছে,
সেই জীৱনৰ প্ৰতিটো খোজেই ক’ব
তোমাৰ অপেক্ষাত সময় আছে ।

বয়সৰ সীমাৰেখাৰে অঁকা নাযায় হৃদয়ৰ মানচিত্ৰ
সময়ৰ লেখাত নাথাকে অনুভূতিৰ বুৰঞ্জী,
তোমাৰ আকাশৰ ৰামধেনু বুলি যদি ভাবা
চাইক’ল’জীৰ পুৰণি বহীখন জপাই থ’বা ।