“পাৰ চৰাই উৰি গ’ল
পালে নদীৰ পাৰ...........”
সাউদৰ পুতেকে নদীৰ বুকুত নাও মেলি
পাৰ চৰাইক মাতিলে –
আহা মোৰ বুকুৰ পঁজাত ৰুণ দিয়াহি ।
পাৰ চৰাই গুচি কমলাকুঁৱৰী হ’ল,
জলকোঁৱৰৰ সপোন ।
সাউদৰ পুতেক বাৰীকোঁৱৰ হ’ল
নাও-নাৱৰীয়া সকলো পানীত বুৰ গ’ল
কমলাকুঁৱৰী জলকোঁৱৰৰ হ’ল
মানুহৰ বাবে, গানৰ বাবে
বাৰীকোঁৱৰ অকলশৰীয়া হ’ল ।
মোৰ পথাৰৰ ধান খাবলৈ নাহিবি
হুৰ হুৰ বটা চৰাই
এতিয়া মই শুনি আছোঁ
চিলনীৰ জীয়েকৰ সাধু,
মাটিলৈ বৈ পৰা চুলিকোছা বগাই
উঠিব খুজিছোঁ আশাৰ চাংঘৰত,
তেজীমলাই ফুল হৈ গাই আছে –
“হাতো নেমেলিবি, ফুলো নিচিঙিবি...........”
****************************
No comments:
Post a Comment