চিৰন্তন

যিদিনা মই শুই থাকিম কফিনৰ কোলাত,
তোমালোকৰ বাবে একোৱেই অস্বাভাৱিক নহ’ব
একোতেই বিচাৰি নাপাবা কিবা উল্লেখনীয় পৰিৱৰ্তন ।
কিন্তু মোৰ বাবে
নোহোৱা হৈ যাব অনুভূতিবোৰ
শামুকৰ গতিৰে যিবিলাকে
এখন সেউজীয়া দলিছাত বগাই ফুৰিছিল ।

হালধীয়া পাতবোৰ সৰি যাওঁতে
মইও দুখৰ বুকুত মুখ গুজি উচুপি উঠিছিলোঁ,
লাহে লাহে নতুনকৈ সেউজীয়া পাত গজিছিল
আৰু মই পাহৰি গৈছিলোঁ
সৰি যোৱা পাতবোৰৰ কাহিনী ।

ঠিক তেনেকৈয়ে
পুনৰাবৃত্তি ঘটিব মোৰ
তোমালোকৰ মাজত
যিদিনা মই শুই থাকিম
কফিনৰ কোলাত
নি:শব্দে নিৰৱে
আৰু
ঠিক এডাল শুকান কাঠৰ দৰে ।
**********************